میستری باکس نوستالژی (دهه 60 و 70)

توصیفی تقریبی از شروع روز برای یک دهه شصتی و هفتادی

صبح که از خواب بیدار می‌شدم مادر در یک سماور برقی بزرگ چای درست می‌کرد. در یک شیرجوش قدیمی که تهش سیاه بود، شیر تازه را که از شیرفروش موتور سوار خریده بود ، داغ می‌کرد. قبل از صبحانه می‌رفتم سراغ پیچ تلویزیون، روشنش می‌کردم و کلی با آنتنش ور می‌رفتم تا بتوانم شبکه ۲ را بگیرم و کمی کارتون ببینم. هربار که یک ماشین از داخل کوچه رد می‌شد تصویر می‌پرید و یک بخشی از برنامه کودک را از دست می‌دادم.

نان تازه را با پنیر لیقوان و شیر داغ می‌خوردم. برادر گرامی با واکمنش از راه می‌رسید و می‌گفت اگر به‌ جایش برای ناهار نان بخرم اجازه می‌دهد با آتاری‌اش بازی کنم. آن موقع‌ها برای هر وعده، نان تازه می‌خریدیم. مامان یک ۵ ریالی می‌داد تا وقتی برای خرید نان رفتم سرکوچه از تلفن همگانی با منزل خاله تماس بگیرم و بگویم ما عصر به‌ خانه‌شان می‌رویم. توی راه از جلوی کلوپ محل رد می‌شدم که همراه با فیلم‌های مجاز، نسخه  VHS رمبو را هم کرایه می‌داد. چند وقت پول‌هایم را جمع کرده بودم تا یک ‌شب ویدئو را همراه چند تا فیلم بروس‌لی از این جا کرایه کنم.

صف‌های طولانی نان با گپ ‌زدن قابل تحمل بود. زنبیل که پر از نان می‌شد بخش تیز دسته زنبیل دست‌های کوچک و کودکانه‌ام را اذیت می‌کرد. توی راه یکی از رفقا می‌آمد جلو با دوچرخه‌ای که پر بود از گلچرخ‌های رنگی و یک زنگ خوشگل هم روی دسته‌اش بود. می‌گفت: «لیزرم رو دیدی؟ داییم از بندر برام آورده». توی راه از کنار بچه‌هایی رد می‌شدم که یک گوشه در حال تیله‌بازی بودند. امروز تیله، فردا کارت و روز دیگر دریبل گل.

 حالا امروز که به آن ‌روزها فکر می‌کنم می‌بینم فقط حدود ۳۰ سال گذشته اما انگار به‌ اندازه ۱۰۰ سال متفاوت از بچه‌ های امروز زندگی کردیم، بچه‌ای که با صدای قُل‌قُل چای‌ساز بیدار می‌شود. از یخ ساز یخچال آب‌ می‌خورد و اسم کُلمن برایش ناآشناست. خیلی که گرسنه شود کمی شکلات صبحانه را روی نان تُست بسته‌ای بی‌مزه‌ای که پدرش دیشب خریده می‌مالد چون می‌داند ساعت ۱۱ بیدار شده و دو ساعت دیگر وقت ناهار است. کمی با گوشی مادرش بازی می‌کند. توی مجتمع آپارتمانی‌شان  هیچ دوستی ندارد، به‌ جای فوتبال و دوچرخه‌سواری در کوچه با پلی‌استیشن بازی می‌کند؛ بدون این ‌که بداند نسل پدرش چه سرگرمی‌های جالب و دلخوشی‌های لذت بخشی داشتند. این پرونده خاطره ‌بازی با ابزارها و گجت‌هایی است که متولدان ۱۴۰۰ به بعد هیچ ‌وقت از نزدیک آن‌ها را تجربه نخواهند کرد.

میستری باکس نوستالژی

پس از گذران سن، خاطرات ما گرانبهاترین و با ارزشترین دارایی‌هایمان هستند که هیچوقت کهنه نمی‌شوند و در هر لحظه می‌توانند حس و حال روزهای شادی و کودکی را به ما تداعی کنند. خاطرات مدرسه، نیمکت‌های چوبی و دوستان کودکی بخشی از بهترین خاطرات ما هستند. خاطراتی که بخش زیادی از آن با یادآوری داستان‌های کتاب درسی زنده می‌شود. اما گذر زمان این یادگار عزیز و قدیمی را به یک محصول نو برای دانش آموزان تبدیل کرده و حالا دیگر نمی‌توانیم رنگی از خاطرات خود را در کتاب‌های دبستان امروزی ببینیم. اما اگر هنوز هم با ورق زدن کتاب های دوره ابتدایی و مشاهده داستان و شعر های نوستالژیک و خاطره انگیز آن زمان که در دهه 60 و 70  همراه دبستانی شما بود در خاطرات غرق می‌شوید و از دیدن آن لذت می‌برید،اکنون می‌توانید میستری باکس های نوستالژیک مارا خریداری نمایید و به یادگار نگه دارید.

این هدیه را به خاطره ای سرگرم کننده و خاص تبدیل کنید.

ما معتقدیم که هدیه دادن یک میستری باکس باید مقرون به صرفه باشد. ایجاد احساس خاص بودن برای همه مناسب است.

به همین دلیل است که ما میستری باکس ها را با قیمت های متفاوت ایجاد کرده‌ایم. چیزی مقرون به صرفه برای همه در دسترس است، صفحه فهرست میستری باکس ها را باز کنید، قیمت های ما از 490 هزار تومان شروع می شود.

خدمات میستری باکس ما حرفه ای است و به طور مداوم بررسی می کند که سفارشات را به موقع ارسال کرده و به سرعت به پیام ها پاسخ می دهد، تحویل ما به موقع است و در صورت امکان، ما در همان روز ارسال می کنیم (برای جعبه هایی که قبل از ساعت 13 سفارش داده شده اند).